Przejdź do głównej zawartości

Znaczenie ochrony grusz przed miodówką gruszową - Agnieszka Bober - Agrosimex

Miodówki, a szczególnie miodówka gruszowa plamista (Cacopsylla pyri), od lat stanowią jeden z najważniejszych punktów ochrony w sadach gruszowych. W Polsce występują trzy gatunki miodówek gruszowych: miodówka gruszowa plamista (C. pyri), miodówka gruszowa czerwona (C. pyrisuga) oraz miodówka gruszowa żółta (C. pyricola), przy czym największe zagrożenie stanowi pierwszy z wymienionych.

Biologia i cykl rozwojowy miodówki gruszowej plamistej

Miodówka gruszowa plamista stanowi istotne zagrożenie ze względu na jej biologię. Szkodnik pojawia się na drzewach bardzo wcześnie i pozostaje aktywny do jesieni, praktycznie przez cały sezon wegetacyjny. Formy zimujące dorosłych osobników bytują w spękaniach kory oraz jej naturalnych uchyłkach. W ostatnich latach pierwsze aktywne osobniki odławiane są już na przełomie lutego i marca, co jest związane z coraz częstszymi okresami łagodnych zim i wzrostem temperatur.

Miodówka rozwija kilka pokoleń w sezonie – od 4 do 5 w zależności od przebiegu warunków pogodowych. Samice składają jaja na korze, w pobliżu pąków. Larwy przechodzą 5 stadiów rozwojowych, zanim osiągną postać dorosłą. Osobniki dorosłe letnich pokoleń są barwy od zielonej do żółtobrązowej, zimowe są ciemne, niemal czarne. Żerowanie miodówki prowadzi do deformacji liści i zamierania pędów, a wydzielana przez nie spadź, stanowi doskonałą pożywkę dla grzybów sadzakowych z rodziny Capnodium. Ich czarna grzybnia prowadzi do ograniczenia fotosyntezy przez liście i osłabienie plonowania oraz utratę jakości owoców Pośrednio miodówki są także wektorem choroby zwanej fitoplamą gruszy, która powoduje zamieranie całych drzew.

 


Monitoring i lustracje

Skuteczna strategia ochrony przed miodówką gruszową plamistą wymaga regularnego monitorowania populacji szkodnika. Pierwsze obserwacje dorosłych osobników w sadzie są obligatoryjnym momentem wznowienia lustracji i przeprowadzenia pierwszych zabiegów ochronnych. W okresie bezlistnym stosuje się metody mechaniczne, np. płachty entomologiczne. Próg szkodliwości dla pierwszego odłowu wynosi 15 osobników na 35 drzewach (jedna gałąź na każde drzewo). Kolejny termin lustracji przypada na okres przed kwitnieniem, wtedy też zaleca się przeglądanie  50 losowo wybranych drzew. Próg zagrożenia w tym okresie to obecność jaj i larw na ponad pięciu pędach.  W kolejnej części sezonu zaleca się wykonywanie lustracji regularnie, przeglądając  25 wybranych drzew. Obecność jaj oraz larw na 3–5 pędach wskazuje na konieczność kontynuowania ochrony w dalszej części sezonu wegetacyjnego.

 

W okresie bezlistnym skierowane na zwalczanie dorosłych osobników opuszczających swoje miejsca zimowania

  • BNA Pro – aplikacja przed rozpoczęciem wegetacji, ogranicza naloty i składanie jaj przez dorosłe zimujące   miodówki.
  • Contigol 95 EC + ASX Micriol/Microthiol – stosowane zanim  na drzewach pojawi się  zielona tkanka. Zabieg ten pozwoli zwalczyć ewentualne jaja złożone przez osobniki dorosłe oraz zabezpieczyć przed składaniem następnych. *efekt dodatkowy przy okazji zwalczania przędziorków oraz nawożenia siarką.
  • Zabielanie drzew glinką kaolinową – stosowane w celu ograniczenia składania jaj przez dorosłe osobniki.

W okresie pojawienia się zielonej tkanki aż do białego pąka

  • Contigol 95 EC (solo) – ponowna aplikacja oleju parafinowego tym razem solo, w celu  Zwalczenia złożonych jaj przez dorosłe Miodówki.
  • Alakazam/Teppeki (flonikamid) – Podczas wiosennego zabiegu przeciw mszycom flonikamid zarejestrowany w ochronie przed mszycami zwalczy przy okazji również ruchome młode stadia miodówki gruszowej.
  • Kobe/Mospilan 20 SP (acetamipryd) – systemiczny insektycyd, skuteczny wobec szerokiego spektrum szkodników ssąco-gryzących, stosowany od BBCH 11 do BBCH 71.
  • Sivanto Prime (flupyradifuron) – układowy insektycyd bezpieczny dla organizmów pożytecznych, stosowany od początku rozwoju liści do pełni kwitnienia. Zaleca się jego rotacyjne stosowanie, nie częściej niż raz na dwa lata.

 


Okres po kwitnieniu i intensywny wzrostu zawiązków

  • Movento (spirotetramat) – W roślinie działa systemicznie. Transport substancji czynnej spirotetramatu w roślinie odbywa się na dwa sposoby: przez ksylem i floem, co umożliwia ochronę zarówno starszych liści i korzeni, jak i nowych liści, które rozwinęły się dopiero po zastosowaniu preparatu. Środek przeznaczony do stosowania przy użyciu samobieżnych. Aby uzyskać najwyższą skuteczność, zabieg polecany 5-15 dni po kwitnieniu, gdy obserwowany jest intensywny wzrost wegetatywny roślin.
  • Delegate (spinetoram) – skuteczny środek ograniczający presję miodówki i innych szkodników.
  • Limocide (olejek pomarańczowy) – preparat o działaniu kontaktowym, redukujący zarówno liczebność miodówki, jak i rozwój patogenów grzybowych. Preparat działa  ograniczająco na liczebność miodówki poprzez mechaniczne zasuszanie rosy miodowej oraz młodych larw.

W okresie pojawienia się zielonej tkanki aż do białego pąka

  • Next Pro to preparat do zwalczania szkodliwych owadów i roztoczy żerujących na roślinach uprawnych, oparty na związkach silikonowych. Działa interwencyjnie, tworząc na powierzchni roślin i szkodników powłokę, która uniemożliwia im poruszanie się, co prowadzi do zahamowania żerowania i ostatecznie do śmierci szkodników.

Zabiegi jesienne to często pomijany etap w walce z miodówką gruszową, a ich konsekwentna realizacja pozwala zredukować liczbę form zimujących, tym samym ułatwiając start ochrony wiosną następnego roku

 

Biologiczne metody zwalczania

W integrowanej ochronie grusz coraz większą rolę odgrywają metody biologiczne. Wspieranie populacji organizmów pożytecznych, takich jak biedronki, złotooki czy pasożytnicze błonkówki, ogranicza liczebność miodówki. Dodatkowo, stosowanie selektywnych środków ochrony roślin sprzyja zachowaniu naturalnej równowagi ekosystemu sadów.

Podsumowanie – kompleksowy program ochrony

  1. Wczesna wiosna (okres bezlistny): BNA Pro, Contigol 95 EC + ASX Micriol/Microthiol.
  2. Od zielonego do białego pąka: Contigol 95 EC, Alakazam/Teppeki 50 WG + Flipper,  Kobe 20 SP + Flipper, Mospilan 20 SP + Flipper, Sivanto Prime.
  3. Wzrost zawiązków: Movento, Delegate, Limocide.
  4. Jesienne zabiegi pozbiorcze: Next Pro

Systematyczne monitorowanie sadu, stosowanie strategii rotacji środków oraz integrowanej ochrony roślin pozwala na skuteczne ograniczenie populacji miodówki i zapewnienie wysokiej jakości plonu gruszowego.

Źródło:agrosimex.pl/

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Główne zagrożenia w uprawie gruszy - rak bakteryjny, zaraza ogniowa i miodówka gruszowa plamista

Grusze w przeciwieństwie do jabłoni potrzebują dużo więcej ochrony przed bakteriami, niż chorobami grzybowymi. Głównym zagrożeniem jest Pseudomonas syringae - bakteria , która powoduje tzw. raka bakteryjnego w gruszy . Jest to jedna z najgroźniejszych chorób bakteryjnych  drzew owocowych. Jak się objawia? Uszkadza kwiaty, zawiązki i pędy. Kiedy występuje? Bakteria ta jest wszechobecna w polskich sadach. Silnie infekuje w dogodnych warunkach, np. w czasie zimnej i mokrej pogody Jak zwalczać? Ochrona zapobiegawcza, głównie oparta na preparatach miedziowych, miedź systemiczna, fosforyny, fosetyl glinu czy laminaryna Usuwać chore pędy Ciąć tkankę kilka centymetrów poniżej chorego obszaru Dezynfekować sekator między cięciami Zaraza ogniowa Kolejną bardzo groźną chorobą bakteryjną gruszy jest zaraza ogniowa , która atakuje kwiaty, liście, owoce, pędy, konary i pień. Jest to jedna z najgroźniejszych chorób wszystkich drzew w uprawach sadowniczych. Objawy zarazy ogniowej gruszy: Kwiaty ...

Uprawa grusz w sadzie: Kluczowe aspekty pielęgnacji i zarządzania

Gruszki to jedno z najbardziej popularnych owoców w Polsce. Ich soczyste, słodkie owoce cieszą się dużym uznaniem wśród konsumentów, a uprawa grusz w sadzie może przynieść duże korzyści. Jednak, aby osiągnąć wysokiej jakości plony, niezbędna jest odpowiednia wiedza na temat pielęgnacji tych drzew. W artykule omówimy kluczowe aspekty związane z uprawą grusz w sadzie, począwszy od wyboru odpowiednich odmian, przez przygotowanie gleby, aż po pielęgnację i ochronę przed chorobami. 1. Wybór odpowiednich odmian gruszy Pierwszym krokiem w zakładaniu sadu gruszowego jest wybór odpowiednich odmian. Grusze dzielimy na różne grupy, w zależności od przeznaczenia owoców (do konsumpcji na świeżo, do przetwórstwa, do przechowywania). W Polsce najczęściej uprawiane są odmiany takie jak: Konferencja – jedna z najpopularniejszych odmian, charakteryzująca się słodkimi owocami o intensywnym smaku. Jest to odmiana odporna na wiele chorób. Limonka – odmiana wczesna, o lekko kwaskowatym smaku. Dos...